Την Κυριακή είχαμε την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκυο, που κανονικά θα έπρεπε να διεξαχθούν πέρυσι, αλλά, όπως οι ζωές όλων μας, έτσι και οι αγώνες σταμάτησαν και έμειναν πίσω.
Οι Αγώνες ήταν «μια απόδειξη νίκης απέναντι στον κορονοϊό», ανέφερε ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Γιοσιχίντε Σούγκα. Τώρα που πλησιάζουν προς το τέλος, ο Σούγκα είχε υποσχεθεί πως θα προστατεύσει την υγεία των πολιτών της χώρας του.
Λίγο πριν τελειώσουν, τα νέα κρούσματα είχαν ξεπεράσει τις 5.000, ενώ ειδικοί προειδοποιούν ότι τις επόμενες εβδομάδες θα ξεπεράσουν τις 10.000. Εδώ να μην ξεχνάμε πως όλα αυτά συμβαίνουν ενώ είχαν πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, άρα η ζωή και η πανδημία συνεχίζονται.
Στην Ελλάδα, αν και θέλαμε να χαρούμε τις ελληνικές συμμετοχές και να χαμογελάσουμε με κάθε πιθανή πρόκριση αλλά και μετάλλιο, τις περισσότερες φορές το χαμόγελο πάγωνε στα χείλη μας, αφού αθλητές άνοιγαν την καρδιά τους και μας αποκάλυπταν τον δικό τους δύσκολο δρόμο για να βρεθούν εκεί.
Έναν δρόμο με πολλές στερήσεις και καθόλου βοήθεια από την Πολιτεία, η οποία μάλλον ήταν παρούσα μόνο σε συγχαρητήρια τηλεγραφήματα όταν όλα πήγαιναν καλά. Το θέμα είναι πόσο καλά θα μπορούσε να είναι ένας αθλητής όταν αμείβεται με 250 € τον μήνα, σύμφωνα με πληροφορίες που δόθηκαν από τους ίδιους.
Εσείς πόσο καλά θα μπορούσατε να αποδώσετε με αυτές τις απολαβές;
Ας αρχίσουμε λοιπόν με το τένις, όπου οι συμμετοχές Τσιτσιπά και Σάκκαρη ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς και πολλά υποσχόμενες για το μέλλον. Εδώ να θυμηθούμε ότι σάλο στο Twitter είχε κάνει το γεγονός ότι οι παίκτες δεν αγωνίζονταν με το ελληνικό εθνόσημο στη φανέλα τους.
Το εθνόσημο ύστερα από λαϊκή απαίτηση μπήκε, αλλά οι επιτυχίες δεν συνεχίστηκαν ώστε να δούμε κά
ποιο μετάλλιο, ενώ κατέκτησαν την 8η θέση στο διπλό μεικτό.
Επίσης ευχάριστη έκπληξη και εξαιρετική παρουσία αποδείχθηκε ο Παναγιώτης Γκιώνης στο πινγκ πονγκ. Δεν γνώριζα την ελληνική μας εκπροσώπηση στο άθλημα και πραγματικά παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον την όλη προσπάθεια.
Ο ποδηλάτης Πολυχρόνης Τζωρτζάκης, ο οποίος βρέθηκε για ένα μεγάλο διάστημα της διαδρομής των 234 χλμ. ποδηλασίας δρόμου μέσα στην πρώτη πεντάδα, ακόμα και στην πρώτη θέση, ολοκλήρωσε την προσπάθειά του στην 63η θέση με χρόνο 6:21:46 σε έναν απίστευτα απαιτητικό αγώνα.
Μίλτος Τεντόγλου, η ελληνική εκπροσώπηση στο άλμα εις μήκος από τα Γρεβενά. Χρυσό μετάλλιο και δηλώσεις που όμοιες δεν είχαν ξαναφτάσει στα αυτιά μου. Ο Τεντόγλου αποθεώθηκε από το διαδίκτυο γιατί ήταν απλός, ταπεινός, είχε πολύ χιούμορ και ήταν αυθόρμητος. Μίλησε όπως θα μας μιλούσε ο αδερφός μας για την προσπάθειά του και εξύμνησε τους αντιπάλους του.
Ο προπονητής του έκανε την καλύτερη δήλωση που άκουσα ποτέ, λέγοντας ευχαριστήρια λόγια για τον προηγούμενο προπονητή του, που του τον έδωσε «εξαιρετικά δουλεμένο». Ωραίοι άνθρωποι, ωραία ομάδα με βοήθεια ούτε γλειφιτζούρι από την πατρίδα όπως δήλωσαν.
Ήταν Κυριακή όταν έμαθα τον Ιακωβίδη, που ήταν η ελληνική εκπροσώπησή μας στην άρση βαρών.
Ο Θοδωρής Ιακωβίδης τερμάτισε 11ος, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, την οποία εγώ προσωπικά θεωρώ τεράστια διάκριση, και φεύγοντας έκανε μια εξίσου αυθόρμητη κατάθεση ψυχής που πραγματικά δεν ξέρω αν άφησε κάποιον ασυγκίνητο.
Ο πρωταθλητής, µιλώντας µε λυγμούς, αναφέρθηκε στο αντίο του στο άθληµα και στην έλλειψη οποιασδήποτε υποστήριξης από την Πολιτεία, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Έχω κουραστεί πάρα πολύ και δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ λυπηρό να ντρέπεσαι να πας στον φυσικοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά, γνωρίζοντας την κατάστασή σου».
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι έπειτα από αυτή τη δήλωσή του κύμα συμπαράστασης σηκώθηκε από τα social media, εκτοξεύτηκαν οι ακόλουθοί του στο Instagram, βρέθηκαν χορηγοί για να συνεχίσει, καθώς θα σταματούσε για ξεκάθαρα οικονομικούς λογούς.
Χρυσό μετάλλιο για τον κωπηλάτη μας από τα Γιάννενα Στέφανο Ντούσκο και αθλητή του Ναυτικού Ομίλου Ιωαννίνων.
Θερμή υποδοχή για τον αθλητή στην ιδιαίτερη πατρίδα του στα Γιάννενα, μεγάλο χαμόγελο και περηφάνια από όλους για το χρυσό μετάλλιο και ελπίδα ότι θα τον στηρίξουν για να μπορέσει να φέρει και άλλες διακρίσεις.
Χρυσός θα ήταν και ο Λευτέρης Πετρούνιας αν δεν είχε μια άτυχη ασταθή στιγμή στην προσγείωση του προγράμματός του, που τον έφερε στην 3η θέση, αν και πέρασε πρώτος στους προκριματικούς.
Το πρόγραμμά του στους προκριματικούς ακόμη περιμένω να το δω στην κρατική τηλεόραση, που είχα σηκωθεί πρωί πρωί για να το παρακολουθήσω, κι έβλεπα συνέχεια τους εκπροσώπους από την Κίνα αλλά ποτέ τον Έλληνα ολυμπιονίκη – μια άτυχη στιγμή και για την ελληνική αναμετάδοση.
Ο ολυμπιονίκης, ο οποίος αφιέρωσε το μετάλλιο στις κόρες του, ανανέωσε το ραντεβού του για την Ολυμπιάδα στο Παρίσι, όπου θέλει να τελειώσει την καριέρα του με το χρυσό μετάλλιο.
Το τελευταίο μετάλλιο (ασημένιο) ήρθε στην τελευταία ημέρα των Αγώνων από την εθνική ομάδα πόλο, που ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου για πρώτη φορά στην ιστορία της, κλείνοντας για τα ελληνικά χρώματα την αυλαία στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η εθνική ομάδα πόλο έδωσε και μαθήματα ήθους, με έναν αρχηγό να ζητά συγγνώμη για τη χαρά τους, καθώς όλη η Ελλάδα καιγόταν, και χαρίζοντας το μισό πριμ τους –κάτι σαν μπόνους είναι αυτό– στους πυρόπληκτους.
Οξύμωρο είναι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες τελείωσαν την Κυριακή και η Ελλάδα συνεχίζει να καίγεται…
Αλλά υπήρχαν και άλλες όμορφες διακρίσεις χωρίς μετάλλιο. Η Κατερίνα Στεφανίδη και ο Εμμανουήλ Καραλής άγγιξαν το βάθρο των νικητών, καθώς κατέλαβαν την 4η θέση στους τελικούς του επί κοντώ.
Η Στεφανίδη προσπάθησε τόσο έντονα για το μετάλλιο, το ήθελε τόσο πολύ, που το αντιλαμβανόσουν κι εσύ που το έβλεπες απ’ την τηλεόραση.
Ο Καραλής, με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του, γιόρτασε χωρίς αύριο τη διάκριση του αυτή, ευχαρίστησε τους γονείς του και μπήκε στις καρδιές όλων.
Με καταγωγή από την Ουγκάντα ο μισός, μίλησε για τον τραμπουκισμό που δέχτηκε στα παιδικά του χρόνια, την προσπάθεια των γονιών του και τη βοήθειά τους. Ανανέωσε το ραντεβού στο Παρίσι.
Είχαμε όμως και άλλες διακρίσεις. Την 5η θέση πήραν η Χριστίνα Μπούρμπου με τη Μαρία Κυρίδου στην κωπηλασία στη δίκωπο, ενώ πέμπτος τερμάτισε στον τελικό των 50 μ. ελεύθερο ο Κριστιάν Γκολομέεβ, ενώ την ίδια θέση πήρε και ο Άλκης Κυνηγάκης στη μαραθώνια κολύμβηση με μια εξαιρετική προσπάθεια.
Η Άννα Κορακάκη κατέλαβε την 6η θέση δύο φορές τόσο στα 25 μ. σπορ πιστόλι, όσο και στα 10 μ. αεροβόλο, εξίσου μεγάλη διάκριση με την ίδια να παραδέχεται ότι αν συμμετείχε σε περισσότερους αγώνες θα ήταν και σε καλύτερη φυσική κατάσταση.
Η Ελισάβετ Τελτσίδου στο τζούντο, στην κατηγορία των 70 κ., κατέλαβε την έβδομη θέση, ενώ η Φανή Τζέλη στο τάε κβον ντο, στην κατηγορία των 57 κ., πήρε την 7η θέση.
Στην 8η θέση τερμάτισε η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, στα 20 χλμ. βάδην, ενώ την 8η θέση κατέλαβε και η Νικόλ Κυριακοπούλου στον τελικό του επί κοντώ και οι ιστιοπλόοι Παναγιώτης Μάντης και Παύλος Καγιαλής στα σκάφη 470 κατέλαβαν επίσης την 8η θέση.
Για την ιστορία, άτυχη ήταν η εθνική ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης, αφού συνοδός της αποστολής βρέθηκε θετική στον κορονοϊό κατά την άφιξή τους στο Τόκυο. Στη συνέχεια ολόκληρη η ομάδα βρέθηκε αποκλεισμένη, καθώς τρεις ακόμα αθλήτριες βρέθηκαν θετικές, ευτυχώς όλες καλά στην υγεία τους.
Για την ιστορία του βαθμολογικού πίνακα, η ελληνική αποστολή στο Τόκυο κατάφερε να κατακτήσει δύο χρυσά (Ντούσκος, Τεντόγλου) ένα αργυρό (πόλο ανδρών) και ένα χάλκινο μετάλλιο (Πετρούνιας), με το σύνολο των μεταλλίων να τη φέρνει στην 36η θέση του σχετικού πίνακα.
Στην κορυφή βρέθηκαν την τελευταία ημέρα οι ΗΠΑ, καθώς η Κίνα είχε περισσότερα χρυσά, όμως οι πρωτιές σε μπάσκετ γυναικών και βόλεϊ γυναικών έφεραν τις ΗΠΑ στην κορυφή με 39 χρυσά (113 μετάλλια συνολικά) και την Κίνα με 38 στη δεύτερη (88 συνολικά). Στην τρίτη θέση βρέθηκαν οι οικοδεσπότες Ιάπωνες με 27 χρυσά και 58 μετάλλια στο σύνολο.
Το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός έφτασε στο τέλος του και το ενδιαφέρον όλων στη χώρα μας τις τελευταίες ημέρες του βρισκόταν στις πυρκαγιές σε ολόκληρη τη χώρα.
Λέμε αντίο στο Τόκυο και ελπίζουμε σε μια Ολυμπιάδα στο Παρίσι το 2024 όπως γνωρίζαμε παλιά, με τηλεθεατές στις κερκίδες, πανηγυρισμούς, χωρίς τεστ και θετικά κρούσματα, με ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι για τη χώρα μας.
