Πολύ σωστή φαίνεται να ήταν η NASA όταν αποφάσισε το σημείο προσγείωσης του «Perseverance», καθώς οι νέες φωτογραφίες που έφτασαν στα χέρια μας επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας αρχαίας λίμνης και ενός δέλτα ποταμού.

Οι εικασίες των επιστημόνων άρχισαν να επιβεβαιώνονται από το ρομποτικό ρόβερ «Perseverance», καθώς ο κατάξερος κρατήρας Jezero στον οποίο κινείται ήταν κάποτε μια μεγάλη λίμνη, που τροφοδοτείτο από το δέλτα κάποιου ποταμού πριν από περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια.

Οι εικόνες από τις κάμερες του «Perseverance», οι οποίες είναι υψηλότερης ανάλυσης και καθαρότητας από εκείνες κάθε άλλου ρόβερ στο παρελθόν, παρέχουν βάσιμες ενδείξεις ότι πριν από δισεκατομμύρια χρόνια ο κρατήρας Jezero, διαμέτρου 45 χιλιομέτρων, δέχτηκε  ξαφνικές πλημμύρες, με ταχύτητα ροής του νερού έως εννέα μέτρων το δευτερόλεπτο, οι οποίες μπορούσαν να μετακινήσουν έως 3.000 κυβικά μέτρα νερού σε ένα δευτερόλεπτο.

Οι πλημμύρες αυτές ήταν αρκετά ισχυρές για να μετακινήσουν μεγάλους βράχους, διαμέτρου ενός μέτρου και βάρους αρκετών τόνων, οι οποίοι αρχικά βρίσκονταν σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων εκτός του κρατήρα, και να τους εναποθέσουν τελικά στον βυθό της λίμνης, όπου σήμερα βρίσκονται εκτεθειμένοι πια.

Οι δεκάδες ερευνητές, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Science», εκτιμούν ότι η λίμνη ήταν ήρεμη για πολύ καιρό, έως ότου κάποια δραματική αλλαγή του κλίματος για άγνωστο λόγο ή κάποια πτώση μεγάλου μετεωρίτη ή μια έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα πυροδότησε το μαζικό λιώσιμο πάγων και μετά βίαιες πλημμύρες. Εκτιμάται ότι η λίμνη που κάποτε υπήρχε στον σημερινό κρατήρα είχε έκταση περίπου 900 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Ενώ η σημερινή εικόνα δείχνει ένα επικό ερημικό τοπίο, το πιο μοναχικό μέρος που θα μπορούσε να επισκεφτεί κανείς, χωρίς σταγόνα νερού πουθενά, η εικόνα του κόκκινου πλανήτη στο παρελθόν φαίνεται να ήταν εντελώς διαφορετική.

Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι θα ανακαλύψουν περισσότερα πράγματα για την εξέλιξη του κλίματος στον Άρη, αφού, έχοντας επιβεβαιώσει ότι ο κρατήρας ήταν κάποτε λίμνη, αισιοδοξούν ότι στα ιζήματα του πρώην βυθού της θα βρουν ίχνη αρχαίας υδρόβιας ζωής. Γι’ αυτό, το ρόβερ θα αναζητήσει και θα συλλέξει δείγματα από τέτοια ιζήματα, τα οποία θα σταλούν στη Γη στις αρχές της δεκαετίας του 2030 για εργαστηριακή ανάλυση και ανακάλυψη πιθανών αρειανών «βιο-υπογραφών».

«Έχουμε τώρα την ευκαιρία να αναζητήσουμε απολιθώματα. Θα μας πάρει κάποιο χρόνο μέχρι να έχουμε στα χέρια μας πετρώματα, στα οποία ελπίζουμε πραγματικά να βρούμε ίχνη ζωής. Είναι ένας μαραθώνιος αλλά με πολλές προοπτικές», ανέφερε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Γεωβιολογίας του ΜΙΤ Τάνια Μπόζακ.